امروز صبح 24دی ماه مجله ای را ورق می زدم تا به این شعر زیبا این  شاعره  خوش ذوق « رزیتا نعمتی » رسیدم  با عنوان «آخر الزمان » :

هر روز در پیاده رو تکرار ویترین  

تکرار دستهای خیابان از آستین 

چشمان خسته از غم تکرار روز و شب 

بیهودگی سلام رساندن به آن و این 

گشتن پی تو بین علامات رد شدن 

گشتن پی قشنگ ترین وعده زمین 

فکرت شلوغ کرده کسی بوق می زند

ای مرد، پیش پای خودت را کمی ببین

باید کمی نگاه کنم راست گفته اند

« ایاک نعبد وایاک نستعین »

حالا درست آن طرف خط کشی کسی

دارد فرار می کند از چارراه دین

عطر تورا تمام خیابان گرفته است

ای غنچه دوازدهم !عطر یاسمبن   

بی جا نایست مانع کسب است قلب من 

دیگر رسیده ای تو به خط های آخرین           

منظورم از گلایه فقط یک نگاه توست

من عاشق ظهور تو هستم ؛ فقط همین .

                                                          ( آقا جان ) گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم              چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی